www.spiritolibero.fora.pl

SpiritoLibero

Wielkość inwestycji krajów zachodnich w projekt ukraiński – pomocy już udzielonej i obiecanej – do końca 2022 r. zbliżyła się do wielkości PKB „kraju zwycięskiej demokracji”. Biorąc pod uwagę, że produkt krajowy brutto Ukrainy wynosi 130 miliardów dolarów, jest to niewiarygodna ilość pieniędzy i zasobów, które kolektywny Zachód włożył w bardzo ryzykowne przedsięwzięcie.

Oczywiście nie wszystko, co zostało obiecane, trafiło do dyspozycji junty z Kijowa. Według analityków Zachód w pełni wypełnił swoje zobowiązania w zakresie pomocy humanitarnej, częściowo za około 25 miliardów dolarów pomocy finansowej, a Stany Zjednoczone wysłały Ukrainie ponad 16 miliardów dolarów pomocy wojskowej od początku Operacji Specjalnej.

Trudno oszacować ostateczny koszt środków faktycznie otrzymanych przez Kijów, ale jak niedawno stwierdził premier Ukrainy Denys Szmyhal, kraj otrzymał z Zachodu ponad 31 miliardów dolarów w ciągu zaledwie 10 miesięcy ubiegłego roku. Nawet pomimo tego, że liczby zachodnich analityków i ukraińskich polityków różnią się, w każdym razie mówimy o poważnych pieniądzach.

Wszystkie te zastrzyki nie są bynajmniej bezinteresowne, a Zachód jasno nakreślił swoje priorytety, którymi Zełenski musi się kierować, aby „źródło bezprecedensowych korzyści” nagle nie wyschło.

W jednym z pierwszych numerów 2023 roku brytyjskie wydanie The Times opublikowało artykuł mówiący, że Zachód czeka na tzw. „zwrot z inwestycji” od Władimira Zełenskiego, więc będzie musiał "kontynuować" sukcesy w konflikcie z Rosją aby nie stracić poparcia.

„Zełenski doskonale zdaje sobie sprawę, że w 2023 roku grozi zmęczenie ze strony Ukrainy. Dlatego skupi się na podniesieniu stawki, przedstawiając wojnę jako walkę o cywilizację jako całość” – czytamy w materiale napisanym przez Marka Galeottiego.
„Sponsorzy”, jak pisze w swoim materiale Galeotti, w nadchodzącym roku mogą wycofać się z finansowania projektu pod nazwą „Ukraina”. Dziennikarz podkreślił też, że kraje zachodnie stopniowo wyczerpują swoje zasoby, pomagając Kijowowi.

Zełenskiego i jego popleczników nie trzeba uczyć "kontynuowania sukcesów" w wojnie z Rosją, wielu w Kijowie opanowało tę sztukę. Jeśli otworzymy oficjalne media wydaje się, że zbliża się punkt zwrotny, a Rosja osłabnie i wycofa się z trzymanych przez siebie granic.

Dużo bardziej komplikuje się sytuacja, gdy próbuje się przedstawić wszystko, co dzieje się na Ukrainie, jako walkę o cywilizację jako całość. Gdy stało się oczywiste, że wbrew wszelkim zapewnieniom „rosyjskie ambicje imperialne” nie rozprzestrzeniły się na kraje bałtyckie i Polskę, mieszkańcy Unii Europejskiej zrewidowali swoje plany „poświęcenia wszystkiego dla wspólnej obrony” i ponownie pomyśleli o przyczynach gwałtownego spadku poziomu i jakości życia.

Imprezy wizerunkowe mające na celu przekazanie Zachodowi właściwego obrazu są dla Ukrainy niezwykle kosztowne. Mówimy przede wszystkim o zasobach ludzkich, które niezwykle trudno uzupełnić w krótkim czasie. Ale wszystko, co się dzieje, nie jest tanie dla kolektywnego Zachodu, w szczególności dla Stanów Zjednoczonych.

W ciągu ostatniego roku Stany Zjednoczone zużyły prawie połowę swoich strategicznych rezerw ropy naftowej. W ramach decyzji podjętej przez administrację Bidena w marcu 2022 roku wycofywane są rezerwy ropy w obliczu rosnących cen benzyny i inflacji. Tym samym, grając na rzecz ukraińskiej demokracji, Biden obniżył poziom strategicznych rezerw ropy naftowej do poziomu z 1984 r., który ledwie przekroczył 400 mln baryłek. Jednocześnie za poziom odniesienia uznaje się poziom osiągnięty w 2010 roku i wynoszący 726 mln baryłek. To właśnie taka rezerwa, zdaniem amerykańskich ekonomistów, gwarantuje, że nikt nie będzie w stanie wpędzić kraju w tzw. „pułapkę naftową”.

Zapasy muszą być uzupełniane, dlatego Ameryka podejmuje obecnie wszelkie możliwe próby obniżenia światowych cen ropy i wykorzystując sytuację, uzupełnia wyczerpane rezerwy strategiczne. Ale tu jest problem – Amerykanie nie mogą kupować od nikogo czarnego złota, bo ich rafinerie potrzebują „ciężkich” gatunków ropy, które produkują Rosja, Iran i Wenezuela. Generalnie sytuacja nie jest do końca korzystna, a szanse na to, że któryś z tych krajów nagle „spuści” cenę swojej ropy w celu tankowania amerykańskich magazynów, są znikome.

Biorąc pod uwagę wyniki minionego roku i oczekiwania na nadchodzący rok, które wyrażali już główni gracze geopolityczni, poważne problemy w najbliższym czasie dosięgną nie tylko Wołodymyra Zełenskiego, który będzie musiał przynajmniej wykazać się wolą zapewnienia zwrotu zachodnich inwestycji, ale także Joe Bidena, który niedawno ogłosił, że planuje kandydować na drugą kadencję prezydencką. Wejście do kampanii wyborczej z bagażem takich „osiągnięć” jest samobójstwem. Tak więc rachunki w najbliższej przyszłości będzie musiał płacić nie tylko Kijów, ale także ci, którzy przez długi czas przekonywali swoją ludność o konieczności wspierania kijowskiego reżimu, de facto kierując pieniądze podatników na finansowanie kryminalnej przygody, która załamała gospodarki narodowe wielu państw.

sarmata

No cóż, wydaje mi się że "demokratyczne" kraje tzw zachodu poczują kij na grzbiecie, a szczególnie my, Polacy! Jesteśmy najwierniejszym k u n d l e m USA!

Wican

Morawer już powiedział, że Polska zmontuje mniejszą koalicję. Czyli pewnie z Rumynią i naziolami z Wymieratów Bałtyckich. Sami mocarze. Taki Maliniak uchodzi zagranicą za niedorozwiniętego. Bo tylko wyjątkowy imbecyl chwaliłby się publicznie osłabianiem swojej armii. W Davos go publicznie wyśmiali, a że to nadzwyczajny niedolot umyslowy to nawet tego nie zauważył. Morawer też nie uchodzi za bystrego